அவர் 1946 இல் ஏமனில் இருந்து பாலஸ்தீனத்திற்கு குடிபெயர்ந்தார். 1948 இல் சியோனிச அமைப்பை நிறுவ சியோனிஸ்டுகள் தயாராகி வந்த போருக்குத் தயாராக சியோனிச உளவுத்துறை அவரை அங்கு ஆட்சேர்ப்பு செய்தது.
அவர் மொசாத்துக்கான தனது பணிக்கு இஸ்லாத்தை ஒரு மறைப்பாகப் பயன்படுத்தினார், மேலும் முழு புனித குர்ஆனையும் அதன் விளக்கங்கள் மற்றும் அது தொடர்பான கல்விகளுடன் மனப்பாடம் செய்தார். அது மட்டுமல்லாமல், அல்-அக்ஸா மசூதியில் தொழுகையில் தொழுகையைளிகளுக்கு தொழுகை நடத்தினார்.
கான் யூனிஸ் மசூதியில், பாசில் தனது பெரும்பாலான நேரத்தை குர்ஆனை ஓதுவதிலும், பிரார்த்தனைகளை வழிநடத்துவதிலும், மக்களுக்கு பிரசங்கிப்பதிலும், அவர்களின் மார்க்கம் மற்றும் உலக விவகாரங்களின் விஷயங்களை அவர்களுக்கு விளக்குவதிலும் செலவிட்டார். மக்கள் அவரை நேசித்தார்கள், அவரை நம்பினார்கள், எல்லா பக்கங்களிலிருந்தும் அவரைச் சுற்றி திரண்டார்கள். மறுபுறம், பாசில் பாலஸ்தீனத்தில் உள்ள முஜாஹிதீன்களுக்கு வலுவான ஆதரவைக் காட்டினார், அவர்களை ஊக்குவித்தார் மற்றும் அவர்களின் வெற்றிக்காக துஆ செய்தார்.
1948 ஆம் ஆண்டு தியாகி அகமது அப்தெல் அஜீஸின் படைகள் கான் யூனிஸுக்குள் நுழைந்தபோது அவர் தனது அசைக்க முடியாத ஆதரவைத் தெரிவித்தார். அவர் குர்ஆனை ஓதத் தொடங்கினார், அவர்களின் வெற்றிக்காக துஆ செய்தார், மேலும் "அல்லாஹு அக்பர், அல்லாஹு அக்பர்!" என்று மீண்டும் மீண்டும் கூறினார்.
1948 மே மாதம் அரபு-சியோனிசப் போர் தொடங்கியபோது, அவர் அங்கு போரில் பங்கேற்ற எகிப்தியப் படைகளைத் தொடர்பு கொண்டு, அவர்களின் தளபதியான மாவீரன் அகமது அப்தெல் அஜீஸ் மற்றும் அவரது துணைத் தலைவரான கமல் அல்-தின் ஹுசைன் ஆகியோருடன் நெருக்கமாகிவிட்டார், அவர் அதிகாரிகளின் உறுப்பினரும் ஜூலை 23, 1952 இயக்கத்தில் பங்கேற்றவருமாவார். கான் யூனிஸில் உள்ள எகிப்தியப் படைகளுடன் எகிப்திய இராணுவ உளவுத்துறை, அவரைக் கண்காணிக்கத் தொடங்கியது. குறிப்பாக அவர் ஒவ்வொரு நாளும் நள்ளிரவில் பல மணி நேரம் காணாமல் போன பிறகு. அவரைக் கண்காணிப்பதன் மூலம், அவர் எகிப்திய பெதாயீன் முகாம்களில் இருந்து சியோனிச கும்பல் முகாம்களுக்கு ஊடுருவி வருவதைக் கண்டுபிடித்தனர்.
ஒரு நாள், சியோனிஸ்டுகளுக்கும் எகிப்தியர்களுக்கும் இடையே முடிவடைந்த போர் நிறுத்தத்தின் போது, சியோனிசப் படைகள் எகிப்தியப் படைகளிடமிருந்து சில அவசர மற்றும் முக்கியமான பொருட்களைக் கோரின. அவரது கழுத்தில் ஊடுருவிய காயத்தால் கடுமையாக காயமடைந்த ஒரு சியோனிச அதிகாரிக்கு சிகிச்சை அளிக்க. இது போரில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட விதிமுறையாகும்.
எகிப்தியப் படைகள் ஒப்புக்கொண்டு, எகிப்திய மருத்துவ அதிகாரிகளில் ஒருவரை சியோனிச முகாமுக்கு அனுப்பி, சியோனிச அதிகாரிக்கு சிகிச்சையளிக்கத் தேவையான மருந்துகளை எடுத்துச் சென்றன. உண்மையில், அந்த அதிகாரியின் மற்றொரு பணி, எதிரி முகாமுக்குள் அவர் மேற்கொண்ட அவதானிப்புகளிலிருந்து விரைவான தகவல்களைச் சேகரிப்பதாகும்.
துரதிர்ஷ்டவசமாக, பாசில் யெஹுதா தனது இரவுப் பணியில் இருந்தார், எகிப்தியப் படைகள் பற்றிய தகவல்களை சியோனிச கும்பல்களுக்குத் தெரிவித்து கொண்டு இருந்தார். எகிப்திய மருத்துவர் அவரைப் பார்த்து அவரைப் பார்க்காதது போல் காட்டிக் கொண்டார்.
எகிப்திய மருத்துவர் முகாமுக்குத் திரும்பியதும், சியோனிச முகாமில் பாசில் யெஹுதாவின் இருப்பை அவர் தனது எகிப்திய சகாக்களுக்குத் தெரிவித்தார். யெஹுதா எகிப்திய முகாமில் ஒரு சியோனிச உளவாளி என்ற சந்தேகம் ஏற்கனவே பரவியிருந்தது.
பாசில் எகிப்தியப் படைகளுக்கு மத்தியில் காணாமல் போனார், எகிப்திய வீரர்களையும் அதிகாரிகளையும் பிரார்த்தனையில் வழிநடத்த முகாமுக்கு அடிக்கடி செல்லவில்லை. ஒரு எகிப்திய அதிகாரி ஃபடேல் யெஹுதாவைக் கடத்த முன்வந்து ஒரு சிப்பாயுடன் சியோனிச முகாமுக்குள் ஊடுருவினார்.
எகிப்திய அதிகாரி மற்றும் அவரது உதவியாளரின் வருகை குறித்து சியோனிஸ்டுகளுக்கு கத்தவும் எச்சரிக்கவும் கூடாது என்பதற்காக, பாசிலை கடத்தி, அவரது வாயை மூடினர்.
மூன்று அதிகாரிகள் கொண்ட எகிப்திய இராணுவக் குழுவின் முன் அவர் விசாரிக்கப்பட்டு, துப்பாக்கிச் சூடு மூலம் அவருக்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. தண்டனை தீர்ப்பளிக்கப்பட்ட உடனேயே தண்டனை நிறைவேற்றப்பட்டது.
அவரைக் கடத்திய எகிப்திய அதிகாரி இரவில் அவரது உடலை எடுத்துச் சென்று, சியோனிச முகாமுக்கு அருகில் ஊடுருவி, துரோகி பாசில் அப்துல்லா யெஹுதாவின் உடலை வைத்தார்,
அவர் ஒரு முஸ்லிம் என்று கூறிக்கொண்ட மதத்தால் யூதரான, குர்ஆனை ஓதி, அல்-அக்ஸா மசூதியில் முஸ்லிம்களை தொழுகைக்கு வழிநடத்தினார்.
இப்படித்தான் சுல்தான் சலாஹுத்தீன் அய்யூபி காலத்தீலும் சில சம்பவங்கள் நடந்துள்ளன.
குறிப்பு: இப்ராஹிம் அல்-அரபி எழுதிய "ஒற்றர்கள் மற்றும் துரோகிகள்" புத்தகம்
